Die Kinder pflanzen Bäume/ Dzieci sadzą drzewa

Heute geht die letzte Schulwoche des ersten Terms zu Ende und die Kinder haben nun Ferien. Nachdem wir Montag bis Mittwoch zusammen Sport und Spiele gemacht haben, haben wir am Donnerstag die Schule mit neuen Blumen und Bäumen verschönert :) / Dziśaj jest ostatni dzień pierwszego terma w szkole i dzieci mają ferie. Od poniedziałku do środy robiliśmy razem sport i graliśmy w rózne gry a wczoraj upiększyliśmy szkołe nowymi kwiatkami i drzewami :)

Das Lehrerkollegium/ Nauczyciele szkoły St. Francis

Schwester Emma und Ich/ Siostra Emma i ja :)

Damit ihr nicht vergesst, wie ich aussehe :D/Abyście nie zapomnieli, jak wyglądam :D

Nicole xx

Weeeeihnachtszeeeeit :)/ Czas świątecznyyyyy :)

Hallo ihr Lieben :-)

Erst einmal wünsche ich euch einen schönen 2. Advent und eine besinnliche Adventszeit allgemein!
Mein Advent ist bisher wunderschön und weihnachtlich..man mag es kaum glauben bei über 30 Grad. Anne und Ich haben uns schon gedacht, dass es schwierig wird bei diesem Wetter weihnachtliche Stimmung aufkommen zu lassen, also haben wir vorgesorgt:

Alle paar Tage backen wir eine kleine Ladung Weihnachtskekse und setzen und damit und einer Tasse 'Winterzeit' oder 'Wintertraum'-Tee an unseren Adventskranz und hören nebein Weihnachtslieder. Natürlich haben wir auch einen Adventskalender..ein kleines Buch mit einem Wunsch für jeden Tag. Wenn dann so ein Wunsch wie 'Ich wünsche dir den Zauber des ersten Schnees' oder 'Ich wünsche dir einen entspannten Bummel über den Weihnachtsmarkt'  auftaucht, kommen wir auch mal richtig ins Träumen hehe. Und um es noch ein bisschen besinnlicher zu machen, lesen wir uns jeden Tag abwechselnd eine kleine Weihnachtsgeschichte vor. Wer sagt denn, weihnachtlich kann's nur sein, wenn es kalt draußen ist?!
In der Schule ist mittlerweile auch schon Weihnachtsferienstimmung: Letzte Woche wurden Terminal Test geschrieben. Das sind Tests die am Ende jedes Terms, also immer vor den Ferien, in jedem Schulfach geschrieben werden. Ich war bestimmt mindestens genauso aufgeregt vor dem Test wie meine 5t Klässler, wen nicht sogar mehr, weil ich wollte, dass alle besonders gut abschneiden. Ich bin mit dem Ergebnis zufrieden :).

Diese Woche ist die "Closing Week", also die Abschlusswoche vor den Ferien. Die Kinder kommen von 7 bis ca. 10 zur Schule, um an verschiedenen Aktionen wie Sport, Tanz und Gesang teilzunehmen. Heute haben wir Fußball, Netball und Tauziehen gespielt und morgen ist dann Sachhüpfen dran. Nach den Aktivitäten kriegen die Kinder noch Frühstück in der Schule und dürfen anschließend nach Hause gehen. Ich finde die Idee der Closing Week sehr gut und fände es auch in Deutschland eine gute Idee, da die Schüler sich in der letzten Schulwoche sowieso nicht mehr auf den Schulstoff konzentieren. In diesem Bereich können die Deutschen sich noch etwas von den Malawiern abgucken! :)

Mit unserem Wasser ist es immer noch nicht so toll - jetzt gerade plätschert es im Hintergrund von dem Wasserkran in einen Eimer und ich bin auch nach 20 Minuten immer noch positiv überrascht, dass es läuft!!! Hoffentlich bleibt das so.

Ich halte euch auf dem Laufenden.

Zweimal hält es besser: Ich wünsche euch einen ganz ganz ganz ganz tollen 2ten Advent!! Ganz viel weihnachtliche Stimmung (spart bloß nicht an Kerzen) und dass ihr den wahren Sinn des Advents und der Weihnachtszeit nicht vergesst und zu kurz kommen lässt!

Tionana. Mulungu akudalitseni :)
Eure Nicole :*

***

Hey moi Kochani :-)

Na początek życze wam miłego 2. Adwentu i aby zały ten czas swiąteczny był pomyślny i fajny!

Moj adwent dotąd jest baaardzo fajny i świąteczny..aż nie do wiary przy takich temperaturach hehe! Jest u nas ponad 30 stopni. Anne i ja przed adwentem zały czas myśleliśmy, że ten czas będzie cięszki dla nas, bo jak może być świątecznie w letcie?? Ale znalezliśmy dobrą droge:

Co pare dni pieczemy ciasteczka i jemy je przy tasce świątecznej herbatcie i świąteczną muzyke. No i tak sobie czas przy świetle duuużo świeczkłów spędzamy. świeczki nie tylko według atmosfery, ale też dla tego, że wieczorem często prądu nie ma :D Czytamy też co dzien krótką świąteczną historie i odwieramy klapke adwentowego kalendarza, gdzie na co dzień jest życzenie na ten czas świąteczny. Nieraz są takie rzeczy jak np. "życze ci magie pierwszego śniegu" lub "życze ci dobrej zabawy na rynku świątecznym". W takich momentach zaczynamy marzyć sobie o tym śniegu lub rynku świątecznym hehe. Ale nie za długo, bo u nas jest równiesz fajnie!! Kto mowi, że nie można być świątecznie w letcie?! Może być, naprawde może! :))

W szkole dziśaj był ostatni dzień przed feriami. Dla tego dzieci już cały tydzien przychodzili tylko od 7 do 10 do szkoły na sport lub tańce i po tym ciepłe śniadanie, które kucharki w szkole im gotują co dzien na przerwie. W Malawi jest tak, że w ostatni tydzien szkolny dzieci już nie mają lekcje, bo tak i tak każdy już o wakacjach myśli. Za to są fajne sportowe zajęcia jak piłka nożna, siadkówka, rejs w workach i różne inne fajne gry.

Z wodą nadal nie jest tak dobre u nas - teraz akurat leci woda z kranu w nasze wiadra i nawet po 20 minutach jeszcze zawsze jestem posytywnie zaskoczona, że nie śnie i woda NAPRAWDE leci!! Tak już od tygodni nie było. Mam nadzieje, że tak zostanje, bo czas deszczowy, chąc już mniał sie zacząśc, nie daje znaku..

Jeszcze raz wam życze cudowneeego adwentu i abyście nie zapomnieli o prawdziwym sensu tego świątecznego miesjąca! Tylko na świeczkach nie oszczędzajcie hehe :)

Tionana. Mulungu akudalitseni <3

Wasza Nicole :*

Unsere Girls vom Dancing Club :)/Nasze dziewczyny z klubu Discooooo :D :)

Die Mädchen tanzen "Waka Waka" während des Schulbesuches von Bischof Johannes aus Brasilien. Die Mitschüler schauen gespannt zu :)/ Nasze dziewczyny tańczą do piosenki "Waka Waka" przy odwiedzinach biskupa Johannes z Brazyli. Reszta uczni zaciekawieni obserwują :)

Causki xx

Dancing Club & Bücherei

Halli Hallo :-)
Was ihr über Madisi wissen solltet: Hier wird es nie langweilig, weil viele Leute uns besuchen.

So war vor einigen Wochen Bischof Johannes aus Brasilien die St. Francis School besuchen. Die Kinder fanden das alle super, anstatt Unterricht haben sie "Activities" vorbereitet: Einige haben gesungen, andere Drama aufgeführt (und zwar heftig gut!!!) oder aber Gitarre gespielt. Anne hat zwei Mädels beigebracht Flöte zu spielen und unser Dancing Club hat "Waka Waka" von Shakira aufgeführt.

Momentchen mal: DANCING CLUB ???? Jap :-) Wir haben mal ein paar neue Projekte in Angriff genommen und der Dancing Club ist eines davon. Es sind ca. 20 Mädchen aus Standard 5,6 und 7 dabei, mit denen wir uns jeden Montag ordentlich austoben. Sie führen uns in die malawische Musikwelt ein und wir bringen ihnen "Must knows" wie zB. "Macarena" oder "Ai Se Tu Pego" bei.

Das andere Projekt, was wir in Angriff genommen haben ist die Bücherei. Wie ihr wisst, gibt es ja täglich das Homecraftcenter für die Waisen, wo sie Handarbeiten (zurzeit häkeln und stricken) lernen. Zu Büchern haben malawische Kinder leider wenig Kontakt, weil sie sehr teuer sind und auch nicht lange in den Hütten überleben, weil Tiere sie zerfressen, sie geklaut werden usw. Wir finden aber, dass es für die Kinder sehr wichtig ist, kennenzulernen, wie wundervoll Bücher sind. Außerdem können die Kinder dadurch ihr Englisch verbessern. Anne und Ich haben uns also gedacht, dass wir jeden Tag mit einer kleinen Gruppe von 4-5 Kindern aus dem Homecraftcenter ein Buch lesen können :)) Die erste Woche ist jetzt rum und es läuft ganz toll. Die Kinder haben Spaß am Lesen (und den Bildern in den Büchern :D) und es ist eine wirklich entspannende Tätigkeit. Für uns ist es außerdem gut, weil wir so noch besseren Kontakt zu den Kindern finden, und zwar nicht nur zu denen, die wir unterrichten, sondern auch den Kindern aus den Anderen Standards.

Die Waisenkinder wurden in den letzten 2 Wochen außerdem noch eingekleidet. Fleißige Frauen in Deutschland haben Pullover, Mützen usw. gestrickt, die die Kinder dann geschenkt gekriegt haben, damit ihnen in der kommenden Regenzeit auch nicht kalt wird. Es ist so schön zu sehen, wie die Kinder sich über dieses tolle Geschenk freuen :).

Die Franziskanerinnen in Salzkotten schicken oft Container nach Malawi, in denen die verschiedensten Sachen sind, wie zB. die gestrickten Pullis oder englische Bücher für die Bücherei. Ganz beliebt ist auch Wolle für das Homecraftcenter, womit die Kinder sich dann zB. Taschen oder Etuis für ihren Stift stricken können. Falls ihr also irgendetwas davon habt, könnt ihr es gerne in Salzkotten abgeben, denn es kommt wirklich hier an und den Kindern zu Gute!!! <3

Ich wünsche euch einen wunderschönen Herbsttag :*
Tionaaaanaaaaa c:
Nicole

***

Halli Hallo :-)

Jedną rzecz o Madisi powinńiście wiedzić: Tutaj nigdy nie jest nudno, bo duuużo ludzi nas odwiedza.

Więc pare tygodni temu biskup Johannes z Brazyli odwiedził St. Francis szkołe. Dzieci baardzo się cieszyli, bo zamiast lekcji przygotowali kilku "zajęć" hehe: śpiewali, grali teater (i to jeszcze jak dobrze!!!) lub grali na gitarze. Anne nauczyła dwuch dziewcząt na flutcie grać i nasz klub tańca zatańczył do piosenki "Waka Waka" od Shakiry.

Czekaj, czekaj: KLUB TANCAAAA ?? Tak :-) Anne i ja pare nowych projektów mamy i klub tańca jest jednym z nich. Są w naszym klubie około 20 dziewcząt z Standard 5,6 i 7, z którymi co poniedziałem tańczymy i mamy fajną zabawe, aż wszystko boli haha :DD Oni nam pokazują malawskie tańce i muzyke a my im pokazujemy tańce do pisenek, których u nas się słucha, jak np. "Macarena" lub "Ai Se Tu Pego".

Drugi projekt, ktory zaczyliśmy to księgarnia. Jak już wiecie, mamy co dziennie popołudniu zajęcia z sierotami w Homecraft center, gdzie akurat żyjemy toreki szkolne. Dzieci tutaj niestety nie mają dużo kontaktu z ksiąszkami, bo są one bardzo droge i nie trzymają się długo w malawskich domach. Takie cenne rzeczy ludzie też często kradną lub sprzedawają dalej, aby kupić "ważniejsze" rzeczy. Ale my sobie myślimy, że dla dzieci jest ważne, poznać cudowny świat książek i przy tym też poćwiczyć angielski język. Więc od paru tygodni Anne i ja co dzień czytamy w małych grupach (4-5 dzieci w jednej grupie) z dziecmi z Homecraftcenter. Dzieci bardzo lubią czytać, oglądać obrazki w książkach i po prostu brać udział w takim czymś relaksującym jak czytaniu. Dla nas jest to też bardzo dobre, bo daje nam szanse poznać i tych dzieci, ktore nie uczymy i mieć kontakt do nich poza lekcjami. Oczywiście nie czytamy tylko, ale też dużo rozmawiamy, co jest bardzo fajne! :) Te dzieci tutaj zadawają takie fajne i ciekawe pytania..Ostatnią widzieli, że nosze czerwoną brazoletke i zapytali mnie, co kolor czerwony w niemcech znaczy. Ciekawe, no nie?! :-)

Sieroty w ostatnich dwuch tygodniach dostali nowe ubrania od siostrów frańcziszkanek, ktore za prjekt są odpowiedzialne. Pracowite kobiety w niemczech uszyli sweterki, czapki itd. i wysłali do Malawi, aby dziecią nie było zimno w czasie deszczowym. Jest tak ładnie widzić, jak dzieci się z tego fajnego prezętu cieszą :).

Jak macie jakieś fajne rzeczy dla dzieci tutaj, jak np. angielskie ksiąszki, kolorowanki dla przedszkola, ubrania lub zabawy do wyślcie je na moj adres lub adres szkolny (ktory znajdziecie na tej stronie tutaj). Bo wszystko co wyślecie, dziecią się przyda i napewno wam odpowiem, co z tymi rzeczmi się stało. :)

życze wam cudownego, jesiennego dnia!!

Tionana.. :*

Nicole :]

Hochsommer ohne Wasser/ Lato bez wody

Halloooo ihr Lieben :)
Tralalaaaa die Kirmes in Soest ist da!! *.* Ich wünsche euch sehr viel Spaß, trotz Regen. Woher ich weiß, dass es regnet? Ist doch Kirmes. Wie könnt' es da denn anders sein?!

Bei mir ist das Wetter das genaue Gegenteil. Zurzeit ist es schon morgens um 6 an die 30 Grad..Heftig, oder?! Da könnte man fast denken, ich dusche 3 mal am Tag. So ganz ist es dann doch nicht, weil wir seit ca. 3 Wochen kein Wasser haben. Okay, so ganz kein Wasser auch nicht. Es läuft mitten in der Nacht 'ne halbe Stunde oder so, sodass wir es gerade so schaffen, einen Eimer volllaufen zu lassen. Zum Glück haben wir "in guten Zeiten" eine ganze Regentonne Wasser abgefüllt, sodass wir und noch waschen können, spülen und die Klospülung betätigen. Duschen mit 'nem Eimer Wasser ist eigentlich ganz cool..es geht schnell und ist - man kann es kaum glauben - sogar ziemlich entspannend. Probiert es mal aus, dann kriegt ihr echtes Afrikafeeling :D.

Die Hitze macht mich insgesamt aber schon oft müde. Zum Markt und zur Post gehen Anne und Ich jetzt meistens nur noch vormittags. Nachmittags kommt einem der 20 minütige Weg wegen der Hitze unendlich lang vor! Aber ich darf mich eigentlich gar nicht beklagen, hier, wo ich den quasi "ewigen Sommer" habe :p. In einigen Teilen Malawis regnet es schon, bei uns ist jedoch noch keine Spur von Regenzeit, was daran liegt, dass Madisi so zentral liegt. Im Norden Malawis kann es sowieso zu jeder Jahreszeit regnen und im Süden beginnt die Regenzeit Anfang November.

Dank der prallen Sonne bin ich auch schon braun geworden. Der kleine Sonnenbrand an den Armen tut eigentlich gar nicht weh x). In unserem Garten haben wir 5 Mangobäume, wenn ich mich nicht verzählt habe. Von Tag zu Tag werden die Mangos größer und weil wir so ungeduldig sind, sammeln wir die, die halb reif zu Boden fallen jetzt schon auf und machen daraus Mangomus, Obstsalat oder essen die Mangos einfach so zur Erfrischung. Lecker :))

Jetzt bleibt mir nur zu sagen: Genießt die Kirmes, denn Kirmeeeeeees ist nur einmal im Jaaaaahr!!!! :D :b
Kussi aus Madisi und Tionana xx
Nicole

***

Heeeeey moi Kochani :))
Jak tam u was? Deszcz pada? Mam nadzieje, że fajnie przeżywacie jesień!! U mnie to załkiem inna historia: Jeszcze ani kropli deszczu nie widziałam w Malawi, za to słońce PALI!! Już troche się "spaliłam", jak byłam nad jęziorem, ale nie boli. O 6 rano już jest około 30 stopni...niewyobrażalne, no nie?! :o Co o 13 w południe to już wcale nie chce mówić...cieplarnia. Dla tego idziemy na rynem, poczte itd. do południa. Popołudniu 20 minutowa droga na rynek mi się wydaje długa w nieskończonośc.

Napewno myślicie, że w tej gorączce kąpie się 3 razy na dzien, co?! Ale tak nie jest, bo już około 3 tygodni wody nie ma!! Okay, nie moge powiedzić "nie ma", bo co noc tak pół godziny jest woda. Tyle o ile, że akurat zdążymy napełnić wiadro wody. Naszczęście "w dobryh czasach" odłożyliśmy dużo wody "na złe czasy" i mamy teraz dośc aby siebie i naczynia umyć i wode w łubikacji spuścić hehe :D. Lubie się myć z wiadrem, zamiast pod prysznicem...jest to bardzo relaksujące. Naprawde :p.

Dzięki słońcu już się opaliłam i nasze drzewa Mango też już się "opaliły". Zawsze myślałam, że mamy jedno drzewo w ogródku, ale dziśaj policzyłam aż 5!!! Super, co? :)) Anne i ja jesteśmy troche niecierpliwe i Mango, ktore pół surowe z drzewa spadają, już zbieramy i jemy (są pyyyyyszneee!!). Robimy też drzem z Mango lub sałatke owocową *.*.

Miłego, jesiennego tygodnia wam życze! :))
Causki z Madisi i Tionana xx
Nicole

Natur in Malawi/ Natura w Malawi

Sonnenaufgang in Madisi. Immer wieder ein Grund den Tag mit einem Lächeln zu beginnen!/ Wschód słońca w Madisi. To jeden z powodów dlaczego co dzień rozpoczynam uśmiechnięta!

Rote Erde :) / Czerwona Ziemia :)

Ein typisch malawisches Haus/ Tak domy w Malawi wyglądają

If you're happy and you know it: Jump!! :-)

So langsam geht die Sonne unter in Madisi, aber für ein kurzes Fotoshoot ist immer Zeit hehe!/ Tak po mału słońce w Madisi zachodzi, ale na sesje zdjęć zawsze czas się znajdzie hehe! :-)

Love xx

Expressive Arts Unterricht/ Lekcja Expressive Arts

Meine Jungs spielen Fußball und die Mädels, die gerade nicht ins Netball Spielen vertieft sind, machen sich super als Cheerleader!/ Moje chłopacy grają w piłke nożną, a dziewczyny, które akurat nie grają w Netball (jak koszykówka), są fajnie tańczące kibice.

Kocham cię życie

"A ja szepnę upartcie i  skrytcie: Och życie, kocham cię, kocham cię, kocham cię nad życie. Kiedy sen kończy się, kończy się, kończy się o świcie. W każdą pogode potrawją dostrzec oczy moje młode, niebezpieczną twą urode. Kocham cię życie!  Poznawać pragne cię, pragnie cię, pragne cię w zachwytcie." (Edyta Geppert - Kocham cię życie)

I niemoge nawet dokładnie powiedzić, co najbardziej kocham. Kocham każdą minute mojego codziennego życia: Rano idę biegać i przy tym zaraz obserwuje wschodzące słońce: WIELKA CZERWONA KULA. Test takie piękne, że z szcęścia aż płakać mi się chce :D. Wogóle natura jest cudona. Czasami popołudniu leże sobie na dworzu i patrze w niebieske niebo - jak chmury tańczą za taktiem wiatru. Przy widoku wielkego nieba moje problemy zawsze takie małe i niepotrzebne mi się wydawają!

Po bieganiu, przygotowywaniu, śniadaniu itd. idę o 7 do szkoły i ucze dzieci czegos. Uwielbiam, jak widze, że dzieci się czegoś nauczyli i jak lekcje im się podobają. Pod testem piszą "Kocham cię pani Nicole" a jak do klasy wchodze, to niektóre klaskają, bo się cieszą na lekcje. Jak przy tylu miłości nie można być szczęśliwą?? Nieraz troche krzycze, jak dzieci są głośne, albo przypominam im sens tego wszystkiego..ale to normalne! Czasami ja lub dzieci mamy gorszy dzień, ale na szczęście odkryłam sposób na to: Po prostu malujemy obrazki. Ja wtedy na tablicy maluje pare przykładów co mozna malować i dzieci malują sobie. Ja wtedy dosiadam się do nich na podłoge i razem z nimi maluje - łatwe rzeczy jak w podstawówce. I po tym NAPRAWDE lepiej się czujemy. To jak by lek dla ciała (bo odpoczywamy) i duszy. Więc, jak macie lichy humor, to po prostu namalujcie obrazek. Polecam! :-)

Jak nie mam lekcji, np. w czwartki, to pomagam w kuchni. Nieraz gotuje, nieraz tylko myje warzywa godzinami - robią to tutaj bardzo dokładnie!! Uwielbiam pomagać w kuchni i do tego jeszcze ucze się wtedy Chichewa, bo kobiety w kuchni nie rozmawiałją tyle po angielsku.
Po lekcjach szyje lub robie jakieś inne ręczne pracy z sierotami - i duuuuużo rozmawiamy o naszym życiu i snach dzieci. Zauważam, że dzieci po naszych rozmowach są inne. Bardziej śmiałe i szczęśliwe. Myśle sobie, że nie prowadzenie lekcji, ale kochać, to największa pomóc, ktorą tutaj moge dać. I nie tylko dzieci korzystają z tego, ale też i ja! :)

O 17 idę do domu aby wykonać prace domowe jak gotowanie, pranie, zakupy itd. No i po tym mam czas na swoj blog, czytanie, spędzanie czasu z Anne, szycie i dużo więcej. Nieraz też odwiedzamy koleżanki lub idziemy sobie na poczte albo po prostu tak na spacer. Naprawde mi się nie nudzi tutaj i wszystko co moge powiedzić, to: Kocham cię życie.

Tionana i do usłyszenia niedługo,
Wasza Nicole :*

***

Bald auch auf Deutsch erhältlich hehe :) Lg, Nicole

Tag der deutschen Einheit/Dzień niepodległości Niemiec

Na, was habt ihr so am 04. Oktober gemacht? Ich habe das erste Mal die deutsche Unabhängigkeit so richtig gefeiert - und zwar komischerweise in Malawi und nicht in Deutschland haha. Anne, all die anderen Freiwilligen und ich wurden in das Haus des deutschen Botschafters eingeladen, wo es dann eine schöne Rede, die deutsche und malawische Nationalhymne, viele Deutsche (aus dem ganzen Land) und natürliches hammer Essen gab: Currywurst, Bratwurst, Sauerkraut, Bretzel, Kartoffelsalat, Waffeln, Laugenbrötchen, deutsches Bier uvm. - Das habe ich soooooo sehr genossen! Außerdem liefen deutsche Schlager, zu denen wir abtanzen konnten. Man lernt das eigene Land noch mehr schätzen und lieben, wenn man so weit weg ist!
Die Botschaftsparty war Annes und mein zweites Mal in Lilongwe, der Hauptstadt, die ich jetzt schon lieeeebeee!! Sie ist zwar nicht so groß, wie europäische Hauptstädte, aber sieht schon ähnlich aus. Es gibt hier keinen Mecces, aber so viele tolle Burgerladen - wo die Burger wie aus der MeccesWERBUNG aussehen und schmecken und tolles Eis aus der Eismaschine.. Mhhhm :) Eis vermisse ich in Madisi! Davon könnte ich bei der Hitze jeden Tag 10 essen :D Es gibt auch eine wunderschöne Mosche in Lilongwe und einen Markt, auf dem allerlei Holzdinge kaufen kann, wie Holzfiguren, Schmuck usw.
Ihr müsst wissen, dass Malawi sehr interkulturell ist: Ich habe viele indische und chinesische Leute gesehen, viele davon Ladenbesitzer. Und Religionsangehörigkeiten gibt es auch viele viele, die meisten christliche Abzweigungen. So sind in meiner 5B Kinder 11 verschiedener Religionsangehörigkeiten (10 davon christlich und 1 muslimisch).
Ich wünsche euch einen schönen Monat!! Und da Oktober der Monat des Rosenkranzes ist, will ich euch mal kurz sagen, wie man 1/5 des Rosenkranzes betet...villeicht habt ihr ja Lust es zu testen ;-):
1x Glaubensbekenntnis
1x Vater Unser
10x Ave Maria (Ave Maria, voll der Gnade, der Herr ist mit dir. Du bist gebenedeit unter den Frauen, und gebenedeit ist die Frucht deines Leibes, Jesus. Heilige Maria, Mutter Gottes, bete für uns Sünder, jetzt und in der Stunde unseres Todes. Amen.)

Tionana und bis baaaaaald :-)
Nicole :*

***

04.10 pierwszy raz w życiu tak naprawde obchodziłam swięto narodowe: I to jeszcze w Malawi, zamiast w Niemczech hehe!! Ambasador niemiecki zaprosił naszą grupe i wogóle wszystkich niemców tu zyjących- około 400 - do siebie do domu, gdzie była fajna impreza: śpiewaliśmy hymn narodowy Niemiec i Malawi, jedliśmy pyszne niemiecke jedzenie (Kiełbasa Bratwurst, sałatka kartoflana, wafle, kapusta kiszona, bretzel itd.) i załą noc tańczyliśmy do niemieckej muzyki - nie dziw, że nasza grupa jako ostatnia do domu poszła nad ranem haha :D:D Tam daleko od domu, jeszcze bardziej jest się dumnym, być członkiem swego państwa i kochać je.

Ta impreza u Ambasadora to był Anne i mój drugi wyjazd do stolicy Lilongwe, ktorą już teraz KOCHAAAM!! Nie jest takia duża, jak europejskie stolice, ale porownać np. budynki to jest podobna. Nie ma tu Mc Donald'a, ale dużo innych, LEPSZYCH restauracji z kanapkami i frytkami. Jest tu jedna rzecz ktorą w Madisi nie ma: Lody!!!! I to jeszcze lody włoskie. Mhhh :-) W Madisi też jest piękny muzułmański koscioł i 'drewniany rynek', gdzie sprzedawają dużo rzeczy z drewna: Biżuterie, meble i gry jak np. szachy.

Musicie wiedzić, że Malawi, to bardzo interkulturalne państwo: Jest tutaj dużo ludzi z Indi i Chin - najczęściej mają tutaj swoje sklepy odzieżowe. I rożnych konfesji tutaj też jest dużo: W mojej 5A są dzieci 11 rożnych konfesji, 10 chrześciańskich i 1 musułmanka.

 Życze wam cudownego miesiąca rożańca!!! Wiecie co też podnosi humor? Zmowić dziesiątke rożańca: Za sierot, za biednych, za własnych problemów itd.

1x Wierze w boga

1x Ojcze nasz

10x Zdrowaśc Maryjo (łaski pełna, pan z tobą. Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego: Jezus. święta Maryjo, matko boża, módl się za nami grzesznymi. Teraz i w godzine smierci naszej. Amen.)

Tionana i do zobaczeniaaaaa :-)

Nicole :*

Lake Malawi/Jęzioro Malawi

Erinnert ihr euch noch an das Foto vom Malawisee, was ich auf dem Blog gepostet habe? Nun komme ich endlich dazu, davon zu erzählen: Einer der jungen Lehrer hat Anne und mich gefragt, ob wir mit der Jugendgruppe aus der Kirche aus Madisi nach Senga Bay zum See fahren wollen. Noch nicht mal einen Monat hier und schon haben wir die Chance, zum See zu fahren? Wer würde da schon nein sagen! Pünktlich um 14 Uhr waren wir am Treffpunkt, sind dann aber doch erst nach "etwas" Wartezeit um 17.30 losgefahren - malawische Zeit. Die Menschen hier haben es eben nicht eilig :-) Der See war supersupersuperschön, da das Wasser richtig warm war (so warm, dass ich keine Sekunde gefroren habe und sogar wärmer als unsere Dusche in Madisi zweitweise ist) und mir nach ca. 7 Metern immer noch nur bis zum Bauch reichte. Typisch malawisch gab es trotzdem am See: Frauen haben morgens ihre Wäsche im See, der mehr wie ein Meer aussieht, gewaschen und über den Stranden laufen gerne mal einfach so Kühe entlang..haha!!! Die Jugendgruppe ist auch echt cool, da es neben den gemeinsamen Gebeten auch Drama, Tanzen usw. gab. Eines finden die Malawier jedoch komisch: Wieso legen sich die Weißen so lange unter die Sonne?? - Das sind Momente, in denen ich echt gerne schwarz wäre hehe <3

Tionana! :-)
Nicole

***

Pamiętacie jeszcze zdjęcje z jęziora, ktore niedawno na blog wstawiłam? Więc teraz mam wreszcie czas, aby o tej wycieczce opowiedzieć: Jeden z młodych nauczycielow zaprosił Anne i mnie razem z grupą młodzierzy z kościoła w Madisi nad jęzioro "Lake Malawi",  sczegolnie w wioske Senga Bay. Nawet miesiąc tu nie jesteśmy i już mamy okazje zobaczyć zławne jęzioro, to ktore zajmuje 1/4 Malawi na mapie?? Wow! Jak można by było odmowić takie coś?? Punktualnie o 14 byliśmy koło kościoła, aby na grupę i autobus czekać..wyruszyliśmy ale dopiero o 17.30 haha - ludzie w Malawi zamiast zegarka mają czas!! Chodz "troszke" musiliśmy czekać, lubie tą ceche tej kultury. To super rzecz, dla niepunktualnych ludzi, jak ja :D :) Więc jęzioro jest supersupersuperpiękne!! Woda jest cieplejsza niż nasz prysznic w Madisi czasami i nawet po około 7 metrach woda stoi mi tylko to brzucha. Bardzo mi się podobało, jak kobiety nad ranem nad jęziorem, ktore bardziej morze przypomina, prali ubrania i że tak po prostu krowy sobie po plaży chodzili hehe!!! Grupa młodzierzy też jest super. Oprócz modlitw to jeszcze mnieliśmy teatr, tańce itd. Jedno było jednam niezrozumniałe dla grupy: Czemu białe kładą się tk długo pod słońce?? - W takich momentach sobie rzycze być murzynkom hehe <3

Tionana! :-)
Nicole

Lilongwe

In Malawis Hauptstadt Lilongwe gibt es über dem See, in dem Wäsche gewaschen wird, echt coole Brücken. Es ist mehr ein Abenteuer, das Überwindung braucht, als bloß eine Brücke!/ W stolicy Malawi, Lilongwe, nad jędziorem, w którym ludzie pierzą, są fajne mosty. Na początku troche się bojałam iść przez ten most, ale dobrze, że dałam się nabrać, bo mniałam fajną przygode!

Mit meiner 5a :)/ Z moją 5a :)

Der Unterricht wird bei all den Kiddos nie langweilig./Przy tylu dzieciach nigdy nie jest nudno hehe.

Malawisee & Unser Haus/ Jęzioro i nasz dom

Am Lake Malawi (Malawisee) in Senga Bay. Sieht mehr aus wie ein Meer - sehr warm, sauber und grooooß./ Nad jęziorem w Senga Bay. Jest to największe jęzioro w Malawi i bardziej morze przypomina. Woda jest bardzo czysta i ciepła!!

Anne und ich vor unserem Haus in Madisi./ Anne i ja przed naszym domem w Madisi.

Unsere ersten Chitengen! :)/ Nasze pierwsze Chitenge! :)

Von links/Z lewa: Sister Veronica, Pia, Alina, Johanna, Silja, Ich, Sister Konstanzia, Pia

...Im Garten der Schwestern in Ludzi beim Einführungsseminar in unser 2ten Woche in Malawi./... W ogródku u sióstr w Ludzi. Byłam na tym zdjęcju akurat drugi tydzien w Malawi.

Standard 5/Klasa 5A i 5B

..ist die Stufe, die ich seit Mittwoch (11.09.13) unterrichte. Sowohl in der 5A als auch 5B unterrichte ich in diesem Term, das bis mitte Dezember geht, Expressive Arts. Mittwoch morgen bin ich extra früh aufgestanden, 1) um mich besonders schick anzuziehen (und das dauert bei Frauen ja bekanntlich lange..) 2) um den Unterrichtsstoff noch einmal durchzugehen 3) weil meine Aufregung mich dazu gezwungen hat!!! Ich war so aufgeregt, dass ich nicht mal frühstücken oder den Artemisia-Tee gegen Malaria trinken konnte, was aber kein Wunder ist, da der Tee wirklich schlecht schmeckt :D.

Als einige Lehrer in der Schule dann fragten, ob sie bei meinem Unterricht zugucken dürften, wurde es mit der Aufregung auch nicht weniger. Ich habe ihnen dann gesagt, sie können sich den Unterricht wann anders anschauen, habe aber trotzdem meine Projektpartnerin Anne mit in die Klasse genommen.

Ausgerechnet Mittwoch ist der Tag, an dem ich 2x eine Doppelstunde habe - in 5A und 5B. So ging ich entschlossen guten Unterricht zu machen, aber auch seeehr nervös in die 5B. Als ich reinkomme, stehen die Kinder sofort auf: "Good Morning Teaaaacher. How are you?" - "I am fine and how are you?" - Und alle im Chor: "We are also fine." - "Ok. You can sit down." Und dann habe ich ihnen das Thema "Artistic shapes and body movement" erklärt und über Körperbewegung von Menschen und Tieren, inklusive vormachen, gesprochen. Insgesamt war die Klasse aber laut und ich habe gemerkt, dass ich nicht streng genug bin. Nach dieser kleinen Enttäuschung gehe ich nach der 15 minütigen Pause, nun nicht mehr so aufgeregt in die 5A, wo ich mir vornehme strenger zu sein. Ich sage den Kindern sofort, dass ich es nicht mag, wenn sie laut sind, da ich die Lehrerin bin und das Wort habe und sie nur dann sprechen, wenn ich sie aufrufe. Und tadaaaa, es wirkt. Die Klasse ist schön ruhig und arbeitet super mit, als wir über geometrische Figuren sprechen. Als Belohnung dürfen sie dann aus verschieden bunten Pappteilen ein Haus zusammen bauen, was ihnen sichtlich Spaß macht. :)

PS: Eine Schulstunde dauert in Malawi nur 35 Minuten.

PPS: Bei meinen nächsten Unterrichtsstunden am Freitag war ich dann überhaupt nicht mehr aufgeregt und der Unterricht war in beiden Klassen super. Ich habe von einem Lehrer sogar gelernt mein Lieblingstier zu malen und war SO begeistert davon, dass ich den Elefanten dann auch gleich mit den 5t Klässlern gemalt habe, obwohl das Unterrichtsstoff der Klasse 8 ist. Und das Beste ist: Die Schülerinnen und Schüler hatten genau so viel Spaß wie ich! :)

Tionana mawa! (Bis morgen!)

Ich wünsche euch eine tolle Woche :)

Eure Nicole :*

***

..to klasy w których od środy (11.09.13) uczę Expressive Arts. Więc w środe wstałam już bardzo prędko, 1) aby się ładnie wystroić :D (a kobiety potrzebją czas na takie rzeczy..) 2) aby jeszcze raz lekcje w głowie przećwiczyć 3) bo byłam taka nerwowa, że nie mogłam dłużej spać!! Byłam taka nerwowa, że nawet nie dałam rade, śniadanie zjeśc lub wypić herbate przeciwko Malari. Ale to nie dziw, bo Artemisia-Tee zmakuje OCHYDNIE!! Naprawde :D

A jak w szkole niektóre nauczyciele się jeszcze pytali, czy mogli y moją pierwszą lekcje obserwować to jeszczej bardziej nerwowa się zrobiłam. Powiedziałam im, że mogą kiedy indziej przyjść, ale tak i tak jednak nie poszłam sama, bo chciałam swoją koleżanke Anne przy sobie w klasie mieć!

Sroda to akurat dzień, w którym mam najwięcej lekcji: 2 godziny w 5A i 2 w 5B. Jak weszłam do klasy, wszystkie dzieci od razu wstali i po angielsku powiedzieli: „Dzień dobryyyy pani nauczycielka. Jak pani dziśaj idzie?” - „Mi idzie dobrze. A wam?” - I wszystcy dzieci razem: „Nam też idzie dobrze.” - „Dobrze. Możecie usiąść.” Po przywitaniu, które jest takie same co dzień zaczyłam tematem „Odruchy” i pokazałam im rożne ćwiczenia i jak imitować rożne źwierzęta. Klasa była głośna i zdecytowałam się w następnej klasie być troche mniej miła a troche więcej ostra! Więc początku lekcji zaraz dziecią powiedziałam, że nie lubie, jak są głośne i że ja jestem nauczycielką i rozmawiam a oni tylko odpowieadają na moje pytania, jak ich o to poproszę. Ih tadaaaa, zadziałało!! Klasa była fajnie spokojna i lekcja była dobra. Jako nagrodę dałam im kolorowy papier, aby z tego domek z papieru zbudować..bardzo im się to podobało!!! I nawet pasowało do naszego tematu: Geometryka. :) Oj, zanim zapomne: Jedna lekcja w Malawi trwa 35 minut.

Moja druga lekcja była w piątek, i jakoś już w ogóle nie byłam nerwowa, ale raczej się cieszyłam i nie mogłam doczekać dzieci czegoś nauczyć! Lecje w obu klasach byli super. Jeden nauczyciel nawet nauczył mnie rysować móje ulubione zwierze: słońa. Jest taki fascynujący, że zaraz moich dzieci tego nauczyłam, chodz to dopiero się tutaj maluje w 8 klasie. I najlepsze jest: Dzieci cieszyli się dokładnie tak bardzo jak ja przy rysowaniu! :)

Tionana mawa! (Do jutra)

Zycze wam miłego tygodnia :)

Wasza Nicole.

Madisi und der erste Schultag/Madisi i pierwszy dzień w szkole

Nach zwei spannenden ersten Wochen in Ludzi und all der Vorfreude auf Madisi, sind wir nun endlich am Ziel unserer Reise angekommen..zumindest örtlich gesehen. Madisi ist größer als Ludzi, eher eine kleine Stadt, als ein Dorf, denn es gibt hier nicht nur den Markt, sondern auch eine Post, Bank, Tankstelle und einen Supermarkt. Außerdem gibt es recht viele Schulen..und eine davon ist die zweitbeste Schule ganz Malawis. Ratet mal welche Schule das ist?! Richtig! Die St. Francis Primary School an der ich ab dieser Woche (09.09.13) arbeite. Sie wird von den Franziskanerinnen in Madisi geleitet, deren Leiterin Schw. Klara ist, die früher bei den Franziskanerinnen in Salzkotten war und sich dann auf den Weg nach Malawi gemacht hat, um den Menschen eine neue Tür zur Bildung und somit einem guten Leben zu öffnen. Ich bewundere sie sehr für als das, was sie hier vollbracht hat. Wenn ich so durch die Straßen gehe und höre wie gut die Menschen hier Englisch sprechen im Vergleich zu den Bewohnern kleiner Dörfer, so denke ich mir, dass dies wohl auch an den guten Schulen in Madisi liegt.

Die ersten zwei Tage habe ich nur in der Schule hospitiert, hatte aber trotzdem schon die Möglichkeit, die Lehrer kennenzulernen, die alle sehr lieb und hilfsbereit sind. Ich habe mich gewundert, dass es nur zwei Lehreinnen gibt und der Rest alles Lehrer sind, da es in deutschen Grundschulen ja genau umgekehrt ist. Das malawische Schulsystem ist ziemlich anders als das deutsche, da die Grundschule (Primary School) 8 Schuljahre (Standards) hat, die weiterführende Schule (Secondary School) dafür nur 4 Schuljahre (Terms).

Ich musste am Montag also schon um 06:00 aufsehen, da der Morgenappell für die Schüler schon um 07:15 beginnt. Morgenappell bedeutet, dass alle Lehrer und Schüler sich auf dem Schulhof aufstellen um zusammen zu beten, wichtige organisatorische Dinge zu klären und den Schultag z.B. mit einem gemeinsamen Lied oder Tanz beginnen. Insgesamt finde ich den Morgenappell eine super Einstimmung auf den Tag :) Sowas sollten wir in Deutschland auch einführen..Nach dem Morgenappell ging es dann ab in die Klassen. Ich habe Standart 5,6, und 7 besucht und mir dort Mathe, Englisch, Expressive Arts, Science and Environmental Science (SES) und Geschichte angeschaut. In einer Klasse sind so an die 80 Kinder in hübschen blau-pinken Uniformen..es kommt mir aber nicht so voll vor, da die Kinder so eng bei einander sitzen - 3 in einer Schulbank. Es wirkt so, als wären es villeicht 40-50 Kinder. Ihr könnt euch vorstellen, dass es auch ganz schön laut werden kann, das ist aber okay, weil man die Kinder hier schnell für vieles begeistern und somit beruhigen kann - z.B. für den Unterricht! :)

Nach einigen Stunden Unterricht und Früstück mit den Lehrern, Tee und Likuni Pala (etwas flüssigeres Nsima mit Soja) geht es dann für die Mittagspause von 12-14 Uhr nach Hause. Unser Haus ist nur 2 Minuten zu Fuß von der Schule entfernt, also lohnt es sich auch heim zu gehen.

Von 14 bis 17 Uhr bin ich dann wieder in der Schule, um im Lehrerzimmer meinen Unterricht vorzubereiten (denn mir wurde mitgeteilt, dass ich ab dem 3ten Schultag, Mittwoch, schon unterrichten soll!!!) oder mit den Lehrerinnen und Lehrern ins Gespräch zu kommen. Ab nächster Woche beginnt nachmittags das Homecraftcenter und AGs, aber darüber bald mehr.

Tionana ihr Lieben :)

Und viel Spaß im kommenden Schuljahr und bei der Arbeit hehe x)

Eure Nicole :*

***

Po dwuch ciekawych tygodniach w Ludzi teraz się ciesze, że wreszcie jestem w Madisi..Nie mogłam doczekać się tego momentu!! Madisi to większe wieś niż Ludzi..prawie małe miasteczko. Oprócz rynku jest tu jeszcze poczta, bank, stacja paliw, supermarket i dużo szkół. Jedna z tych szkół to druga najlepsza szkoła w całym państwie Malwi. A wiecie jaka to szkoła?? St. Francis Primary School, w której ja pracuje od 09.09.13!! Siostra która prowadzi szkołe nazywa się siostra Klara i kiedyś była siostrą u Francziszkaninek w Salzkotten..zdecydowała się jednak na to przyjechać do Malawi na stałe, aby sbudować szkołe i dać ludzią tutaj szanse na nauke i przez to na pracę i lepsze życje. Razem z nią są tu też 4 inne siostry, jedna z Niemjec i 3 z Indonesi, ktćre prawie wszytkie pracują jako nuczycielki. Podziwiam siostre Klarę za to, co tutaj osiągneła: Jak chodze tutaj po ulicy, to słysze jak dobrze ludzie mowią po angielsku..dużo lepiej niż w Ludzi i innych wioskach. Myśle że powodem tego jest też szkoła sióstr, w ktorej jedna  reguł jest, tylko po angielsku rozmawiać. Lekcje też nie są po Chichewa, tylko po angielsku.

Pierwsze dwa dni tylko siedziałam styłu w klasie i obserwowałam jak nauczyciele tutaj prowadzą lekcje. Tutaj są tylko dwa nauczycielki a reszta to nauczyciele...bardzo mnie to dziwi, bo w niemjeckich podstawówkach są prawie tylko nauczycielki. Bardzo lubie spędzać czas z nauczycielami, bo są bardzo miłe, dowcipne i serdeczne. Mają dużo cierpliwości jak znowu mam 100 pytań i lubią rozmawiać dużo i o wszystkim, tak jak ja.

Więc w poniedziałek musiałam już o 06:00 wstać, bo o 07:15 jest już apel dla uczniów. Apel to znaczy modlitwa, czytanie z bibli, śpiewanie hymnu narodowego i czas na ważne ogłoszenia. Nieraz na apelu też rozpoczywamy dzień tańcem. A po apelu ucznie idą do klasy, gdzie w każdej klasie jest około 80 ucznic i uczniów w niebiesko-różowych ubrańach. Każde dziecko musi nąsić to samo, aby wszystcy byli tacy sami i nie jest widać, kto jest bogaty a kto biedny. Więc w pierwszy dzień obserwowałam matematyke, angelski, expressive arts (malowanie/śpiewania/sport), biologie i historie w klasach 5,6 i 7. W jednej ławce siedzi 3 dzieci a nie jak w niemieckih szkołach dwa dzieci przy dłużym stole..dla tego też mi sie mniej dzieci tutaj wydaje. Dzieci są super, bo szybko idzie ich pocieszyć i zmotywować do rożnych rzeczy, jak n.p. do lekcji! :)

Po paru godzinach lekcji i śniadaniu z nauczycielami (herbata z chyba sto kilami cukru i Likuni Pala - takie coś jak papka z ryżu, ale bardziej wodziste i z soją w dodatku do mąki z ryżu) mam od 12 do 14 dwa godziny przerwy na obiad w domu, który jest około 2 minuty piechotą od szkoły oddalony.

Od 14 do 17 jestem znowu w szkole i przgotowuje swoje lekcje na następny dzień (od środy będe już sama prowadziła lekcje!!) lub rozmawiam z nauzycielami o wszystkim. W następny tydzien po południu zaczną się zajęcia dla sierotów i kluby, ale o tym niedługo więcej.

Tionana moi kochani :)

I miłego roku szkolnego lub w pracy hehe x)

Wasza Nicole :*

Lessons

Seit Montag (26.8) haben wir "Lessons", d.h. Unterrichtsstunden. Was wir da so lernen? Waschen, Putzen, Kochen, Chichewa..eben so das, was man hier zum Überleben braucht.

Hinter unserem Haus sind große Steinbecken...das sieht ein bisschen aus wie 7 Waschbecken aus Stein in einer Reihe und über jedem ist ein Wasserhahn. Dort stellen wir unsere Eimer rein und waschen unsere Wäsche mit der Hand, was super entspannend ist im Freien unter der Sonne. Wirklich :). Und nebenbei wird man auch noch braun, wo der lange Rock und das T-Shirt die Haut nicht verdecken. Ich habe jedenfalls schon das Gefühl, etwas Farbe gekriegt zu haben.

Nachdem wir dann auch unser Haus so sauber geputzt haben, dass sogar der Boden leuchtet gehen wir zur nächsten Lesson über: Kochen am offenen Feuer. Wieso am offenen Feuer? 1) Damit wir es lernen und 2) Stromausfall..HA! Da auch Wasserausfall ist, holen wir zunächst einige Eimer Wasser aus der Wasserpumpe im Dorf. Yeah :) Ich beschreibe euch mal genaaaau, wie das Kochen so abläuft (zum Nachmachen beim Campen oder im Garten :D):

Schritt 1: Du machst in einer Art Steintopf..also ein großer Stein mit einem Loch Feuer. Stöckchen sammeln und Kohle einwerfen. Zack :)

Schritt 2: In einem Topf Wasser kochen und diesen einfach auf die Kohle stellen.

Schritt 3: Kurz bevor das Wasser kocht, Maismehl ins Wasser streuen und krrräääftig umrühren. Nsima kochen ist wohl einer der Gründe, weshalb die Frauen hier so Muckis haben hehe :) Ehrlich! Bald schon wird aus dem Maismehl Maisbrei und du kannst es zur Seite stellen. So wird das hier gemacht in Malawi.

Schritt 4: Nun nimmst du einen zweiten Topf und brätst Öl an. Wo? Natürlich über der Kohle! Sobald das Öl ready ist, fügst du in Scheiben geschnittene Tomaten und in Scheiben geschnittenes Kohl hinzu (oder in Scheiben geschnittenen Chinakohl oder Zwiebeln oder oder oder..ich habe so das Gefühl, das jedes Gemüse sich eignet.). Es dauert nur so 10 Minuten und schon ist die "Soße" (die Tomaten bilden eine leeeichte Soße) für den Nsima fertig.

Das ist so die malawische Grundnahrung. Wer das Essen noch aufpeppen möchte, brät noch Hähnchen, Ziege oder ein anderes Fleisch oder aber kocht sich ein Ei mit Tomaten. Ganz lecker schmeckt auch gebratenes Ei mit Zwiebeln! :)

So, kommen wir zur letzten Lesson: Chichewa.

Dafür sitzen wir in den Schulbänken der zukünftigen Schüler von Johanna in Ludzi und lassen uns von Mr. Manjasa die verschiedensten Dinge auf Englisch in Chichewa erklären. Obwohl wir oft an Chichewa verzweifeln oder unser Lehrer an uns, habe ich schon einiges gelernt. Hier ein kleiner "Beweis" hehe: Muli bwanji amayi?! Ndili bwino. Zikomo. Ndikupita ku msika ndi ndikufuna buredi ndi tomato ndi anjezi. Tionana mawa. Mulungu akudalitseni! - Den genauen Text Wort für Wort könnt ihr euch ja mal versuchen auf deutsch zu erschließen (oder etwa nicht??) ;) Ich gebe euch nur folgenden Hinweis: Ich habe eine Frau begrüßt und ihr gesagt, dass ich auf den Markt gehe um Brot, Tomaten und Zwiebeln zu kaufen. Anschließend habe ich mich verabschiedet und ihr gesagt, Gott möge sie beschützen. 

Malawiiiiische Grüße, die immer ganz herzlich sind, und tionana!!

Eure Nicole :)

PS: Schreibt mir Mails, wie es euch so ergeht!! 

***

Od poniedziałku (26.8) mamy "Lessons", to znaczy lekcje. Co my tam tak robimy? Sprzątamy, myjemy, gotujemy, uczymy się języka Chichewa...no po prostu robimy to, co nam w przeżyciu w Malawi pomoże a nawet jest potrzebne.

Za naszym domem są dugie zlewy z kamienia, w ktorych pierzemy ręcznie, co jest bardo przyjemne na dworzu pod słońcem. Naprawde :). A dodatkowo do tego jeszcze mamy szanse się przy takim praniu ubrań opalić w miejscach, gdzie długa spodnica i bluska nie zasłaniają skore. Ja przynajmniej mam uczucie, że już troche się opaliłam.

Po wypraniu ubrań i umycju domu aż do błysku podłóg zaczynamy gotować na ogniu. Czemu na ogniu a nie na platcie? 1) Abyśmy się nauczyli i 2) bo nie mamy dziśaj prądu..HA! I bo też wody nie ma, idziemy do wioski do studni po wode do gotowania. Dokładnie wam opisze, jak tutaj gotujem - po Afrykańsku (do spróbowania samemu :D):

1. krok: Potrzebny jest jagby duży kamień z dziurą w srodku, gdzie można opał włożyć i ogień rozpalić. No i już :)

2. krok: Postawić garnek na ogień i wode ugotować.

3. krok: Krótko zanim woda się zagotuje, mąke z kukurydzy do wody wsypać i energicznieee pomieszać. Gotować papke z kukuryzy - nsima - jest pewnie jeden z powodow, dla czego kobiety tutaj takie muły mają hehe :) Serią! Już po chwili z mąki z kukurydzi staje się nsima i można garnek odstawić. Tak to się robi w Malawi.

4. krok: Pokrajać kapuste i pomidory w plasterki i na oleju (w drugim garnku) przysmażyć około 10 minut. Z tego wtedy robi się jakby "sos" do nsima, bo pomidory wode puszczają. Można też zamiast tych warzyw inne usmarzyć, n.p. cebula, sałata chińska, fasola...wydaje mi się że każde warzywo się nadaje, bo nsima nie ma żadnego smaku.

No i to jest to, co ludzie w Malawi prawie co dzień jedzą. A jak ktoś ma chęc na warijacje, to może sobie to tego jeszcze mięso z kurczaka albo kozy usmarzyć (lub inne mięso) albo jajko z pomidoramy ugotować. Dobre też do tego jest jajko smarzone z cebulą! :)

Dobrze, pogadajmy o ostatni lekcji: Chichewa. Język, ktory wcale nie jest taki łatwy, jak na początku myślałam..Końcowki słow nasczęście sostawają takie same i się nie zmieniają, ale za to początki słow. Często nasz nauczyciel się przes nas musi denerwować, lub my przez niego. Chętnie (2-3 razy co godzine) sobie wychodzi w srodku lekcji, bo ktoś do niego dzwoni, albo robi przerwe na 10 minut a sam przychodzi dopieró po 20 minutach (wszystkie ludzie z Malawi są takie nie punktualne..oni zamiast zegarka, to mają czas.). Ale najważniejsze jest, że coś się nauczymy! I z moją nową wiezą moge wam nawet już coś napisać:

Ndimasanglala kuona inu! (Ciesze się, ciebie zobaczyć.)

Tionanaaa..mulungu akudalitseni! :) (Niech bóg cię ochrania.)

Wasza Nicole :*

Erstkommunion im Freien/święta komunia na dworzu

Heute ist nicht nur mein 5ter Tag in Malawi, sondern auch Sonntag. Sister Vero aus Ludzi beschreibt die Woche folgendermaßen: Montag bis Freitag sollen wir unser ganzes Herz in die Arbeit stecken, Samstag ist dann Zeit für persönliche Sachen und Sonntag wird Gott gefeiert. Deshalb fahren wir heute in das Dorf Zulu, dass ca. 25 Minuten von Ludzi entfernt ist, um eine Erstkommunion zu feiern, die hier, genauso wie zu Hause, einmal im Jahr stattfindet. Wieder einmal ist der Weg spannend: Vor dem Schwesternhaus werden wir von einem Toyota Pick-Up (die wenigen Leute, die hier Autos fahren, fahren Toyota) abgeholt und setzen uns zu 11. auf die Ladefläche des Pick-Ups, die für uns bequem mit Decken eingerichtet wurde. Nach der massageartigen Fahrt über die etwas holprigen Dorfwege kommen wir in um ca. 8.30 in Zulu an..Um 9 Uhr beginnt die Messe. Draußen, inmitten einer Kirche und einiger Häuser steht eine Art Bühne, die heute als Altar benutzt wird. Der Altar ist mir rosa Klopapier und Blumen, die die Schwestern zuvor in ihrem Garten gepflückt haben, geschmückt. Vor dem Altar stehen viele Bänke, von wo aus uns bestimmt 1000 Kinderaugen anschauen, wenn nicht sogar mehr. Und alle haben sie einen hellgrünen Rosenkranz um - das sind wohl die Kinder, die heute das erste Mal die Kommunion erhalten. Wir merken sofort, dass die Messe losgeht, denn von hinten kommt ein Gospelchor angesungen und ANGETANZT..Man ist das cool! :) Richtig wie im Film. Außerdem gibt es auch noch eine Kindertanzgruppe, an der ich merke, dass die Kinder hier das Tanzen wirklich wirklich schon im Blut haben. Der Ablauf der Messe ist zunächst wie in Deutschland (nur auf Chichewa), doch plötzlich stellt der Bischof sich vor den Altar, wie zur Kommunionverteilung und die Kinder bilden eine Schlange, die sich seeeehr weit zieht. Man könnte es so beschreiben: Von Penny bis zum China Pavillon (in Soest)..WIRKLICH!! Jedes Kind hat einen Zettel in der Hand, den der Bischof unterschreibt. Als er fertig ist, stellen sich alle, wie ich erfrage, 1033 (!!!!) Kinder auf, um NUN die Kommunion zu erhalten. Bevor ihr weiterlest: Ratet mal wie lange die Messe so dauert??

.

.

.

Geschlagene sechs einhalb Stunden! :o Wehe jemand zu Hause beschwert sich jemals wieder über die Dauer einer Messe. Man muss aber auch sagen, dass es eine schöne Messe ist: Der Gospelchor singt super und die Tanzgruppe tanzt sehr schön. Außerdem kann man zwischendurch rumlaufen, da die Messe ja im Freien ist, deshalb legen wir um ca. 12.30 eine kleine Essenspause ein und unterhalten uns außerdem mit Einheimischen. Das heimlich zum Essen daconschleichen stellt sich aber schwer da, da wir als “Weiße” anscheinend so eine Attraktion sind, dass viele kleine Kinder uns ÜBERALL hin folgen. So essen wir dann beobachtet von mindestens 50 Kindern unsere Butterbrote.

Nach der Messe führt uns Schwester Ethel in eine Schulklasse nahe des Messgeländes, wo wir zum Essen eingeladen sind. Zusammen mit dem Bischof, Messdienern, Schwestern, Lehrerinnen die die Kinder auf die Kommunion vorbereitet haben und weiteren Messehelfern genießen wir Freiwilligen nun Nsima mit Hähnchen und Chinakohl. Anschließend gehen wir zu dem Fußballfeld nahe der Schulklasse und schauen uns ein Fußballspiel in Zulu an. Viele kleine Mädchen setzen sich neben mich und schauen mich erwartungsvoll an. Eine nach der anderen kitzel ich sie aus und alle sind fröhlich :). Als wir dann einige Zeit später gehen, laufen die Kinder uns hinterher..Eine Art Spiel?! Wir holen unsere Kamera raus und SOFORT fangen die Kinder an zu posieren..man ist das lustig hehe!!! :D Und weil das noch nicht cool genug ist, fängt Pia an den Kindern etwas pantomimisch vorzumachen: Katze, Hund, Elefant..und die Kinder machen alles alles nach. Es ist unglaublich, wie leicht man die Kinder hier begeistern kann. Ein Lachen, Geräusch oder sogar nur eine Bewegung reichen schon :).

Zum Abschied singen wir den Kindern noch das umgedichtete "In the Jungle" vor: Muliiiii bwanjiiiii? Ndili bwinooo. Zikomo. Kaja inuuu?

Und am Ende geht das Lied so:

Tionanaaaaa :-) (Die Bedeutung dieses Wortes müsstet ihr mittlerweile kennen?!)

In Liebe, eure Nicole :**

***

Dziśaj nie jest tylko moj 5 dzień w Malawi, ale też niedziela. Siostra Vero z Ludzi tydzien tak opisuje: Od poniedziałku do piątku mamy oddawać siebie pracy z całego serca, w sobote mamy wtedy czas na osobiste sprawy a w niedziele świętujemy boga. Z tej okazji dzisaj jedziemy do małej wioski Zulu, około 25 minut od Ludzi, aby obchodzić pierwszą świętą komunię, ktora tutaj, dokładnie jak i u nas, jest obchodzona raz w roku.

I znowu prawie najciekawsze jest droga do celu: Przy domu sióstr odbierają nas Toyotą Pick-Up (każdy, kto tu ma samochod, ma Toyote) i w 11 śiadamy na bagażniku, gdzie dla naszego komfortu już leżą podłuszki. Mimo tego jazda działa na nas jak masaż! O 8.30 już jesteśmy w Zulu, a komunia o 9.00 się zaczyna. A gdzie? 

Na dworzu między domami i kościołem. Jest tam ołtarz, ktory jest obstrójony bardzo originalnie: Z rożowym papierem toaletowym i kwiatami, ktore siostry z Ludzi ze swojego ogródka przywieźli. Przed ołtarzem stoi mnóstwo ławek a na nich co najmniej 500 dzieci, jak nie nawet więcej, ktorzy się z zaciekawieniem na nas patrzą. Wszystcy z nich noszą jasno zielony rożaniec - więc idzie dzieci, ktorzy dziśaj idą do komuni fajnie rozpoznać. Od razu załuważamy, że msza się zaczyła, jak od tyłu zaczyna głośno i wesoło śpiewać i *taaaańczyć!!* chór..czysz to nie jest fajnie?! :) Jak w kinie. 

Oprocz tego jest tu jeszcze grupa tańczących dzieci, a dzieci w niej - jak i prawie wszystkie dzieci w Malawi - taaaak super mają taniec w krwi, że jak na to patrze, aż chce iśc do nich i z nimi zatańczyć. Reszta mszy na pierwszy widok jest jak u nas w Niemczech also w Polsce, ale nagle biskup staje przed ołtarzem, jak by chciał rozdawać komunie, i dzieci zaczynają się ustawiać..baaaardzo daleko. Bez żartów: Jak w śliwicach od kościoła do domu parafialnego. NAPRAWDE!!! Każde dziecko tryma kartkę w ręcach, ktorą biskup podpisuje. Jak już jest gotowy, to wszystkie 1033 (!!!) dzieci jeszcze raz się ustawja, aby TERAZ otrzymać opłatem. Zanim dalej będziecie czytac, odpowiedzcie mi na to pytanie: Co sądzicie, jak długo taka msza trwa??

.

.

.

Załe sześc i pół godzin! :O Więc już nigdy więcej nie chce, aby ktoś z was narzekał, że msza w domu jest za długa haha. Ale trzeba też przyznać, że ta msza tutaj jest fajna: Chór ładnie śpiewa a grupa taneczna pięknym tańcem pociesza ludzi. Z tego powodu, że msza jest taka długa i nie idzie tak długo usiedzić na jednym miejscu, można sobie chodzić na około, lub zjeśc drobiask. O 12.30, po 3 i poł godzinach, wstajemy obolałe z naszych ławek, idziemy rozmawiać z ludziami z Zulu i zjeśc druge śniadanie, co nie jest wcale takie łatwe, bo jesteśmy jako "białe" ludzie taką attrakcją, że co najmniej 50 dzieci WSZEDZIE za nami chodzi (nawet w kszaki, gdzie chcemy śię spokojnie najeśc).

Po mszy siostra Ethel zaprowadza nas do pomieszczenia blisko tego mniejsca, gdzie msza się odbywała, i razem z biskupem, ministantami, siostrami, katychetkami i innymi ludzmi, ktory pomagali przy przygotowywaniu mszy, jemy obiad: Nsima z kurczakem i kapustą chinską. A po jedzeniu idziemy na boisko oglądac jak dzieci grają w piłke. Koło mnie siada może tak z 13 małych dziewcząt, ktorzy się zaciekawieni na mnie patrzą. Zaczynam ich gilgać, jedną po drugiej, i wszystcy są zczęśliwi :). Po pół godzinie chcemy iśc do domu, co też nie jest takie łatwe, bo dzieci za nami biegają..Czy to jakias gra?! Sięgamy po kamere i dzieci NATYCHMIAST ustawjają się do zdjęcia jak modelki..ale śmiesznie hehe!! :D A bo to nie jest jeszcze dośc fajnie, to jeszcze Pia z naszej grupy zaczyna imitować: Kota, Psa, Słońa..i dzieci wszystkie ją z uśmiechem na twarzy naśladują. Niesamowicie, jak szybko można dzieci tutaj pocieszyć :). 

Na pożegnanie jeszcze śpiewamy dla dzieci naszą wersje piosenki "In the Jungle": Muliiiiiii bwanjiiiii? Ndili bwinooo. Zikomo. Kaja inuuuu? 

I koniec piosenki tak idzie: 

Tionanaaaaaaaa :-) (Znaczenie tego słowa chyba już znacie, co?!)

Causki i do usłyszenia, wasza Nicole :**

Ankunft in Ludzi/Przyjazd do Ludzi

Um 19 Uhr kommen wir in Ludzi an, einem kleinen Dorf in Malawi, ca. 1.5 Stunden von der Hauptstadt Lilongwe entfernt. Sofort gibt es bei den Schwestern im Konvent ein Willkommensessen. Alle sind SO herzlichen und heißen uns "takulandirani" (willkommen)! Sie sagen uns wir sollen uns zu Hause fühlen und bei all der Herzlichkeit der Malawier fühlt man sich WIRKLICH wie zu Hause. Malawi wird nicht umsonst "das warme Herz Afrikas" genannt. Apropos warm: Derzeit ist es ca. 37 Grad und es ist erst Frühling. Hochsommer ist dann im Oktober!

Zum Essen gibt es Nsima (Maisbrei) mit Gemüse (Kohl, Tomaten, Salat) und Pommes mit Hähnchen. Letzteres überrascht und freut mich zugleich :-). Nachdem Essen gehen die Schwestern zu ihrer Musikanlage rüber und schon ist der Raum mit malawischer Musik erfüllt. Und um uns doppelt zu überraschen, fangen die Schwestern auch noch an zu tanzen!! Total cool. Tänzerisch bringen sie uns Kuchen und Wein zur Begrüßung.

Um ca. 22 Uhr liege ich dann endlich im Bett, was aber nach diesem langen Tag auch dringend nötig ist. Es ist aber kein normales "im Bett liegen", sondern ein "unterm Moskitonetz liegen", was total toll ist. Das Moskitonetz erscheint mir viel mehr wie das Netz eines Himmelbetts und ergibt zusammen mit meiner Disneys Prinzesinnen Bettwäsche ein echtes Prinzesinnenbett..Villeicht hole ich mir für mein Bett in Deutschland ja auch so ein tolles Netz?! :D Anne und Ich haben auch noch das Zimmer mit den allerbesten Betten im gesamten Freiwilligenhaus erwischt. Hehe :) Wenn das mal nicht ein guter Start ist!

Lieeeeebe Grüße und Tionana :**

Eure Nicole :)

***

O 19 dojechałyśmy do Ludzi, małej wioski w Malawi, około 1.5 godz. od stolicy Lilongwe. Na powitanie idziemy to siostr na kolacje, gdzie wszystcy są takie miłe i serdeczne. Nawet nam mowią: Takulandirani (serdecznie witamy) i że mamy się czuć jak u siebie w domu..no i jak można się nie czuć jak w domu, jak wszstcy są TACY serdeczni?! Na Malawi nie na darmo mowią "ciepłe serce Afryki". A jak mowimi o pogodzie, to zaraz wam powiem, że akurat tutaj jest wiosna i już około 37°C! Więc na kolacje mamy nsima (papke z kukurydzy) z warzywami (kapusta,pomidory,sałata) i frytki z kurczakem. Frytki??? Naprawde?? Chodz się dziwje, bardzo się ciesze :-). A po kolacji niespodzianka: Siostry właczają afrykańską muzyke i nawet tańczą! W traktcje tańca przynoszą nam kucha i wino na powitanie. 

Około 22 wreszcie, po tym dłuuuugim dniu, leże w łószku. I to nie normalnie "w łószku", ale pod siadką przeciw komarami. Biała siatka to prawie jak chmurka i bo to jeszcze nie dośc, spie pod kołdrą z drukem ksieżniczek Disney i sama czuje się jak księżniczka w niebie hehe. Może w niemczech też sobie kupie taką fajną "chmurke"?! Anne i ja mamy też najlepsze łoszka w całym domu, a jest ich 9..no czy to nie jest dobry początek?! :)

Najserdeczniejsze pozdrówienia i tionana z Malawi :-)

Wasza Nicole :*

Die Fahrt von Lilongwe nach Ludzi/Jazda z Lilongwe do Ludzi

Ein ganz herzliches Muli bwanji (Hallo/Wie gehts?) aus Malawi :-)

Ndili bwino! (Mir gehts gut.)

Nach der ca. 24 stündigen Reise nach Malawi mit allen möglichen Verkehrsmitteln (Auto, Flugzeug, Bus) und einmal quer - aber wirklich gaaanz quer - über den gesamten afrikanischen Kontinent, sind wir nun endlich am Flughafen in Lilongwe, der Hauptstadt Malawis, angekommen. Obwohl ich Afrika schon so oft auf Bildern der ehemaligen MaZler gesehen habe und mich auf den z.B. roten Boden eingestellt habe, ist alles hier so überraschend und faszinierend! Die Natur ist ganz anders als in Deutschland. Ich frage mich, ob die Afrikaner die Natur in Deutschland genauso toll finden, wie ich die afrikanische?!

Am Flughafen werden wir von den Schwesters aus Ludzi abgeholt, dem Projekt, in dem wir die nächsten 2 Wochen bis zum 4.9. verbringen werden. Wir werden sooo herzlich empfangen!! Sofort werden uns die Koffer abgenommen und alle umarmen uns und küssen uns auf die Wangen. Ich finde es sehr schön, dass Schwester Klara den weiten Weg aus Madisi, Anne und meinem Projekt, extra nach Lilongwe gekommen ist, nur um uns willkommen zu heißen!

Der nächste Schritt unserer Reise ist ein Abenteuer, andere Worte dafür habe ich nicht: Wir fahren mit 15 Leuten in einem Minibus der eigentlich für 12 Leute gedacht ist. In eine 3er-Sitzreihe quetschen wir uns einfach mal zu viert rein, was zwar unbequem, aber irgendwie..afrikanisch, ein Abenteuer, cool, mal was Neues ist hehe. Das Beste: Es stört niemanden, nicht einmal die Polizei. Hier in Malawi atmen wir Freiheit richtig :D :). Ob es hier wohl überhaupt Verkehrsregeln oder im Allgemeinen viele Regeln gibt?!

Als wir so in Bus durch die Gegend fahren sehen wir nicht nur wunderschöne knallpinke Blumen zwischen dem roten Sand, sondern auch Leute, die mir typisch typisch typisch afrikanisch vorkommen. Ich fühle mich ein bisschen wie in einem Film: Die Leute hier tragen Chitengen - diese langen, afrikanischen Stoffe - als Röcke, Kleider oder tragen ihre Kinder darin auf dem Rücken. Einige tragen es auch als Kopftuch, was ich sehr, sehr cool finde!! :-) Außerdem sehe ich viele Frauen, die schwere Dinge auf dem Kopf tragen. Das will ich auch uuuuunbedingt lernen!!! Bis jetzt kann ich nur Toastbrot auf dem Kopf tragen, aber das ist ja schonmal was :D.

Eine weitere Beschäftigung, die ein beliebter Zeitvertreib zu sein scheint, ist das entspannte unterm Baum sitzen. Hier und da sitzen Leute unter Bäumen und reden oder beobachten nur was um sie herum passiert. Keiner eilt irgendwo hin, alle sind total entspannt. Mag ich :) Wir fahren und fahren im Bus und so langsam wird es dunkel, aber nicht so schön langsam wie in Deutschland, sondern RUMS - und auf einmal ist es dunkel! Keine Sterne, kein Mond und es ist erst 18 Uhr!!! :o Uns wurde im Vorhinein schon gesagt, dass die Sonne in Malawi schon so gegen 18 Uhr schlafen geht. Aber SO plötzlich?? Naja, wir haben schon sooo viel gehört, aber es zu erleben..ist einfach eine ganz andere Geschichte. Es ist spannend :)

Der Mond zeigt sich dann so gegen 20 Uhr. Die Sterne auch..und wie vieleeee!! Eines ist schön: Ich sehe das gleiche Sternenbild wie zu Hause aus meinem Fenster. Egal, wie viele Kilometer (an die 11 Tausend) mich von zu Hause und den Liebsten trennen, der Himmel ist der selbe!! :*

Allerliebste Grüße und Tionana (Wir sehen uns) aus Malawi :-)

Eure Nicole :*

***

Bardzo serdeczne Muli bwanji (Hallo/Jak ci idzie?) z Malawi :-)

Ndili bwino! (Mi idzie dobrze.)

Po 24 godz. podróży przez zały Afrykański kontynent - naprawde przes zaaaały kontynent, wreszcie dojechałam do lotniska w Lilongwe, stolicy Malawi. Przed tą podróżą już widziałam dużo zdjęc z Malawi, ale być tutaj i widzić to na oczy, to całkiem inna historia :). Natura tutaj w Afryce wygląda załkowicie inaczej od natury w Europie. Ziemia jest czerwona a między tym co ileś kilometrów mocno różowe kwiaty albo rzeka. Jestem ciekawa, czy dla ludzi tutaj nasza Europejska natura jest taka fascynująca, jak dla mnie Afrykańska?!

Na lotnisku w Lilongwe już czekają na nas siostry z Ludzi, małej wioski, gdzie będe mieszkała do 4.9. Są baaaardzo serdeczne - zaraz jak nas zobaczyli uścisneły nas i pomogli nam nieśc nasze waliski. Bardzo się ciesze, że Siostra Klara przyjechała daleką droge z Madisi ("mojej" wioski), specjalnie aby Anne i mnie przywitać.

Następny krok mojej podróży to prawdziwa "przygoda", innych słów na to nie mam: Z 15 ludziami jedziemy w Busie, który jest dla 12 ludzi..troche ciasno, ale jakoś sie da hehe. Fajne jest, że to nikomu nie przeszkadza, nawet nie polici. Jestem ciekawa czy w Malawi wogóle jest dużo zastrzeżeń?!

Po drodze do Ludzi widze ludzi, jak z orazka wycięte - tak sobie Afryke wyobrażałam: Kobiety noszą dzieci w hustach (Chitenge) na plecach i cięszke rzeczy, jak naprzykład worek orzechów na głowie..tego też chce się taaak tak bardzo nauczyć!! :-) Narazie to potrawie tylko jeden chleb na głowie nosić - ale to już coś, no nie?! :p

Inne bardzo tutaj lubiane zajęcie, to moim zdaniem relaksowanie się - widze dużo ludzi, ktorzy wygodnie siedzeną pod drzewem i przy tym rozmawiają lub obserwują co się dzieje w okoł nich. Lubie to :)

No i tak sobie jedziemy i jedziemy busem i całkiem nagle RUMS - jest ciemno. Ani gwiazd, ani księżyca nie widać. Pytam się siostry, dla czego nagle w ciągu 5 minut jest tak ciemno, a ona odpowiada mi, że w Malawi słońce zachodzi już o 18, a księżyc i gwiazdy dobiero pokazują się tak około 20. A jeszcze iiiileee gwiazd!! Jedna rzecz jest bardzo fajna: Widze tutaj te same gwiazdy co w domu z mojego okna. Obojętnie, ile kilometrów mnie dzieli od domu (około 11 tysięcy) i moich kochanych, niebo jest to same!! :*

Najserdeczniejsze pozdrówienia i tionana (do zobaczenia) z Malawi :-)

Wasza Nicole :*

In genau 7 Tagen gehts loooooos!/Za dokładnie 7 dni jadę!

..und ich kann es noch gar nicht so richtig realisieren, was villeicht daran liegt, dass meine to-do Liste täglich länger wird (und sie solltedoch eigentlich immer kürzer werden?!). Zwischen den wunderschönen aber doch etwas traurigen Abschiedstreffen mit den Liebsten, gibt es doch noch eine Menge kleiner Dinge zu erledigen!!!

Dank den zahlreichen Seminaren bei den Franziskanerinnen in Salzkotten, gehe ich nun völlig vorbereitet in das Jahr: Ich habe viele andere MAZler kennengelernt, die auch in "meinem" Projekt in Madisi waren und mir viel darüber berichten konnten. Außerdem habe ich in einem Sprachkurs die Grundlagen Chichewas erlernt und mich auch schonmal beim Binden einer Chitenge ausprobiert (Chitenge = ca. 2m lang und 1m breit bunte Stoffe, die die Malawier für viele Dinge verwenden: Als Bekleidung, um Kinder darin einzuwickeln oder sie auf dem Rücken zu tragen, als Tischdecke usw.). Selbst die vielen, tollen Aufwärmspiele, die wir bei den Seminaren gespielt haben, werden bei meiner Tätigkeit in der Schule und im Waisenhaus bestimmt eine Bereicherung sein :-).

Voller Vorfreude bin ich nun seeeehr gespannt auf das Land, über das ich schon so viel gehört habe.
Das nächste mal werdet ihr wahrscheinlich aus Malawi von mir hören :-)

Tionana! Nicole xx

Aussendungsgottesdienst der MaZler 2013/Msza pożegnalna Misjonarzy na Czas (MnC) 2013

^^^^^^^^^^^^

..A lista rzeczy, które muszę jeszcze załatwić przed wyjazdem coraz dłuższa (a miała być co dzien krótsza, no nie?!).
Dzięki wielu seminariom u Franciszkanek w Salzkotten/Niemcy, jestem bardzo dobrze przygotowana na wyjazd: N.p. nauczyłam się podstawy jezyka Chichewa i zawiązywać Chitenge prawidłowo. Chitenge to długi kolorowy materiał (ok. 2m długi i 1m szeroki), ktory ludzie w Malawi używają na różne sposoby: kobiety noszą go jako spodnice albo suknie, można go też użyć jako obrus, albo dzieci w niego owinąć i je na plecach nosić itd. . Nauczyłam się także sporo fajnych gier, w ktore graliśmy na spotkaniach. Napewno mi się przydadzą w szkole i w domu dziecka, gdzie będe pracować :-).
Cieszę się już bardzo, że niedługo pojadę do państwa, o ktorym tyle słyszałam.
Następnym razem prawdopodobnie napisze do was już z Malawi :)

Tionana! Nicole xx

Hejka (:

Nazywam się Nicole, mam 18 lat i pod koniec sierpnia 2013 pojadę na rok do Madisi/Malawi, aby tam mieszkać i pracować jako "Misjonarka na czas" (Mnc, po niemiecku: MaZ). Do tej misji prygotywywały mnie siostry Franciszkanki. W Afryce będe pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej "St. Francis Catholic Primary School".
Na tym blogu będe pisała o swoim życiu i pracy w Malawi, a tagże o swoich przygodach. Życze wam miłej lektury i ciesze się na wasze komentarze i emaile (nicoleinmalawi@gmail.com).